- жемеңгер
- зат. жерг. Жемқор, жегіш. «Халық би білімді болса, ел-жұрт берекелі болады, би ала аяқ, ж е м е ң г е р болса, ел жұрты азып-тозады» деп қараған (А. Нүсіпоқасұлы, Ағаш бесік., 1, 121).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.